کد مطلب:261594 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:263
برخی از احادیث امام حسن عسکری
امام حسن عسكری (علیه السلام) می فرمایند: «آن كس كه بدی های تو را فراموش كند و خوبی های تو را یادآور شود، بهترین برادر توست.»
نیز می فرمایند: «راحتی خیال و آسایش فرد كینه جو از همه ی مردان، كمتر است.»
نیز می فرمایند: «هر بلایی كه از جانب خدا آید، با خود، نعمتی را هم فرود آورد.»
نیز می فرمایند: «بالاتر از این دو مقصد چیزی نیست، نخست اعتقاد و ایمان به خدا و دیگری فایده رسانیدن به برادران دینی و دیگران.»
[ صفحه 42]
نیز می فرمایند: دو صفت است كه بالاتر از آن صفت و خوبی ای نیست: ایمان به خداوند متعال و نفع رسانیدن به برادران مؤمن.»
نیز می فرماید: «هر كه سیره و روش او باطل باشد، منتهای سیره ی او نیست، جز پشیمانی.»
نیز می فرمایند: «همانا برای جود و بخشش، اندازه و مقداری است؛ پس هرگاه زیاد شد از آن مقدار، پس از آن اسراف است و برای احتیاط، مقداری است؛ پس هرگاه زیاد شد از آن مقدار، پس از آن، ترس است و برای اقتصاد و میانه روی، مقداری است؛ پس هرگاه زیاد شد، بخل است و برای شجاعت، مقداری است و هرگاه زیاد شد، تهور و بی پاكی است و كافی است تو را برای ادب كردن نفست، اجتناب كردن از چیزی كه از غیر خودت مكروه و ناپسند می شماری.»
همچنین می فرمایند: «رام كردن و تربیت شخص جاهل و بر گردانیدن صاحب عادت را از عادتش، مثل معجزه است.»
همچنین می فرمایند: «جدال مكن كه خوبی تو و حسن تو از بین می رود و مزاح مكن كه جرئت می كنند و بر تو دلیر
[ صفحه 43]
می شوند.»
همچنین می فرمایند: «زاهدترین مردم كسی است كه حرام را ترك كند و از همه ی مردم كوشش و مشقتش بیشتر است كسی كه گناهان را ترك كند.» [1] .
همچنین می فرمایند: «اگر اهل دنیا، دانایی و فهم و درك داشتند، دنیا خراب و ویران می شد.»
[ صفحه 44]
نیز می فرمایند: «راحتی خیال و آسایش فرد كینه جو از همه ی مردان، كمتر است.»
نیز می فرمایند: «هر بلایی كه از جانب خدا آید، با خود، نعمتی را هم فرود آورد.»
نیز می فرمایند: «بالاتر از این دو مقصد چیزی نیست، نخست اعتقاد و ایمان به خدا و دیگری فایده رسانیدن به برادران دینی و دیگران.»
[ صفحه 42]
نیز می فرمایند: دو صفت است كه بالاتر از آن صفت و خوبی ای نیست: ایمان به خداوند متعال و نفع رسانیدن به برادران مؤمن.»
نیز می فرماید: «هر كه سیره و روش او باطل باشد، منتهای سیره ی او نیست، جز پشیمانی.»
نیز می فرمایند: «همانا برای جود و بخشش، اندازه و مقداری است؛ پس هرگاه زیاد شد از آن مقدار، پس از آن اسراف است و برای احتیاط، مقداری است؛ پس هرگاه زیاد شد از آن مقدار، پس از آن، ترس است و برای اقتصاد و میانه روی، مقداری است؛ پس هرگاه زیاد شد، بخل است و برای شجاعت، مقداری است و هرگاه زیاد شد، تهور و بی پاكی است و كافی است تو را برای ادب كردن نفست، اجتناب كردن از چیزی كه از غیر خودت مكروه و ناپسند می شماری.»
همچنین می فرمایند: «رام كردن و تربیت شخص جاهل و بر گردانیدن صاحب عادت را از عادتش، مثل معجزه است.»
همچنین می فرمایند: «جدال مكن كه خوبی تو و حسن تو از بین می رود و مزاح مكن كه جرئت می كنند و بر تو دلیر
[ صفحه 43]
می شوند.»
همچنین می فرمایند: «زاهدترین مردم كسی است كه حرام را ترك كند و از همه ی مردم كوشش و مشقتش بیشتر است كسی كه گناهان را ترك كند.» [1] .
همچنین می فرمایند: «اگر اهل دنیا، دانایی و فهم و درك داشتند، دنیا خراب و ویران می شد.»
[ صفحه 44]
[1] منتهي الآمال.